Enof ik dat wil!
Harris zijn plan om mij hier te houden is nog steeds hetzelfde: de dag dat ik naar België vlieg moet ik me verstoppen in het koffer van de auto (met een deken, anders wordt het mss koud) zodat mijn mama mij niet mee naar huis kan nemen.
Het is misschien gemeen om te zeggen dat ik niet naar huis wil. Maar ik wil niet naar huis. Nog niet.
Ookal is het hier winter (en ik hou niet zo van winter), ookal ben ik zo goed als blut, ookal hebben de Robinsons een nieuwe aupair en is mijn visum bijna verlopen, ookal hangt mijn iphone nog maar met een hoesje aan elkaar (boehoe), ookal hebben Lindsay en ik deze week al 2x samen geweend en ookal zijn al mijn vriendinnetjes bijna naar huis, ik wil nog altijd niet naar huis.
Op het moment dat ik aankwam in Sydney werd ik verliefd (oooh oh, en ik word al niet snel verliefd) en vanaf datzelfde moment heb ik er al moeite mee om afscheid te nemen (oooh oh, daar ben ik ook al niet goed in). Ik ben verliefd op Sydney, op heel Australië, en ik ben niet klaar voor een break-up. Ik wil nog niet weg. Ik wou dat het allemaal niet zo snel gegaan was. Want geef toe, HOE snel gaat een jaar voorbij? De laatste 10 maanden waren zonder twijfel de beste uit mijn hele leven (met dank aan alle lieve mensen die er deel van uitmaakte). En de laatste 6 weken waren as crazy as can be.
Over de laatste 6 weken gesproken: mijn big travel met Anneleen. Ik kan er niks over zeggen. Woorden schieten tekort en foto's zeggen nog niet eens half hoe ongelooflijk het was. Ik zou willen beginnen bij het begin, maar dat gaat uren (en pagina's vol) duren. Dus ik stel voor dat jullie gewoon maar naar de foto's kijken (het in jullie kopjes 10x mooier voorstellen) en me vanaf volgende week maar komen zoeken in de Barak voor de bijhorende verhaaltjes. (Pintjes trakteren mag, aangezien ik blut ben, hihi).
PS. Ik heb 10 dagen 'back to basics, zonder bereik of gsm, zonder wc of douche en zonder tentjes' gereisd, fijnste ooit x 1000.
PS1. Ik heb honden geaaid, bijna op een krokodil zijn staart gestapt en gezwommen met een reuze schildpad en haaien, OMG
PS2. Ik ga nooit al mijn kleren in mijn koffer krijgen
PS3. Ik wil stiekem nog altijd niet naar huis
PS4. Er zijn meer foto's hoor, maar het was nogal gênant (en nogal veel werk) om tienduizendvierhonderdenelf foto's op mijn blog of facebook te posten, oeps hihi.
Tot heel snel,
XOXO
Katie
